Geçmiş olsun süveyda
Çok kızdırmışlar seni belli.Ama boşver.Keşke her zaman bu kadar ufak tefek kazalarla atlatabilsek.Tabiki haklısın.Daha dikkatli ve saygılı davranması lazımdı.Ama altı üstü çamur Yıkanır gider.Allah daha büyük kazalardan korusun...

 

berra,
sende öyle deme berra.
benim kızgınlığımda geçer, çamurda geçer.
benim kızdığım nokta zaten bu değil.
sorun: SAYGISIZLIK.
herşeyin dibinde bu yatmıyor mu?
birileri ev yaparken malzemeden çalarken, birileri de büyürken saygıdan çaldıkları için sonra çöküyorlar.
yoksa çamur mamur hikaye

 

Geçmiş olsun Suveyda,

O tip inslar var ya, araba kullanmıyorlar, araba onları kullanıyor. Sonradan görmüşlük, şımarıklık, saygısızlık, hatta terbiyesizlik gibi ne kadar menfi sıfat varsa, adamın kalp ve vicdanına hükmetmiş, bir aracın aracılığı ile zavallıyı kullanıyorlar. O da direksiyon başına oturmuş, belki ağzında bir sigara, elinde cep telefonu ile güya etrafa hava attığını zannederek kurum kurum kuruluyor.

İnsan olmak kolay da adam olmak çok zordur. Her insan adam olsaydı, dünyanın çehresi bundan çok farklı olurdu. Fatih Altaylı'nın yazılarında hep sorduğu ve cevap aradığı bir soru var ya, " NE ZAMAN ADAM OLURUZ" diye. İşte o sorunun cevaplarından birisi de, " başkalarının üzerin çamur sıçratmadan yanından geçmesini öğrendiğimiz zaman" şeklinde olmalıdır.

Özgürlük konusuna gelince, özgürlüğün en anlamlı tanımını BEDİÜZZAMAN Hazretleri yapıyor ve diyor ki, " Hürriyet odur ki, yaptığı bir fiilde ne kendisi, ne de başkası zarar görmesin" Yani dinimizde insanın kendisine bile zarar vermesi bir özgürlük olarak görülmüyor.

Vatanımızın çamuru bizi kirletmez ama, kirli ruhlardan çıkan saygızılık, vurdumduymazlık, kibir, gurur gibi kirler sadece bizi değil, insanlığı da kirletiyor. İnsan buna üzülüyor.

Allah ıslah eylesin, masumları da muhafaza eylesin diyorum.

 

teşekkür ederim gönül pınarı,

geçti , önemli bişey değildi zaten.altı üstü çamur ama beni sinirlendiren arabadan inip bir özür bile dilemeyen, saygısızlık hareketiydi.

bugün iyiyim, sinirli değilim dünkü gibi:)

bizler büyürken evde de, okulda da, gittiğimiz büyüklerin yanında da, her zaman saygılı olmamız gerektiği öğretildi.başkasının hakkına girmememiz, onun sınırlarına tecavüz etmememiz söylendi.Biz böyle gördük, böyle bildik.Bilmiyorum ki şimdi evde ve okulda müfredat nasıl işliyor.
yalnız şu çok dikkatimi çekiyor.Anne babalar çocuklarına kızmak için kıyamıyorlar.misal: ben yeğenlerimi canımdan çok severim ama büyüklerine karşı bir saygısızlıkları oldu mu hiç affetmem.anında değişir tavrım.
mektup sonularında biten çok güzel söz vardır.büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim.bu aynı zamanda büyüklerime saygı gösteririm, küçüklerimi severimin değişik bir ifadesidir.
mektup kalmadı, saygıda mektupla beraber bilinmez bir adrese postalandı gitti.biz se her gün postacının kapımızı çalıp geri getirmesini bekliyoruz.

 

geçmiş olsun süveyda
belki de adam görmedi o suyu ne bilim sonra ıslandığını gördü utandı duramadı diye yorumlasak sende bölece defterin dürülsün demesen :)
ama kesinlikle yavas gitmek zorunda idi öküz desek daha doru

 

iyi niyetle bakalım diyosun yani, peki bakalım:)
ha bide iki ayaklı diyosun demi.evet ondan çok var malesef.
Allah iyi insanlarla karşılaştırsın.
sevdiğim birinin duasıydı bu, sanada olsun bu dua kayhan.

 

Merhaba, sans eseri blogunuza rastladim=)
Yazinizi okurken dedim kendimi "bu bayan acaba dün beni takip edip yasadiklarimi mi yazmis??", kötü bir durum olsa da güldüm=)
Kizginliginizi cok iyi anliyorum, benim de cok kez öfkelenmeme sebep olan bir mevzu saygisizlik!
Ama ne olursa olsun biz saygimizi kaybetmedigimiz sürece yarin öbürgün bunun faydalarini görecegiz..
Mutlu kalin efenim=)