Friday, January 19, 2007
HAYIRLI CUMALAR
Kimsesiz kız çocuğu her zamanki gibi caddenin köşesinde durmuş dileniyordu.Üzerinde yırtık pırtık elbiseleri vardı.Yüzü gözü kir ve pasaktan zor seçiliyordu.Görenin yüreğini burkacak kadar sefalet içindeydi.

Zengin adam her zamanki gibi o caddeden geçiyordu.Kızı gördü, ama dönüp bir daha bakmadı.Köşedeki gazeteciden gazetesini satın aldı.Sonra da, saray yavrusu evine, mutlu ve sıcak ailesine döndü.Mükellef yemeklerle donatılmış masaya oturduğunda, nedendir bilinmez, o dilenci kızı hatırladı.Onun bu sefaletine göz yumduğu için ruhunda Allah’a karşı bir sitem duygusu uyandı.


Bu duyguyla kendi kendine düşündü:

“Nasıl olur da Allah bu kadar küçük kızın böylesi bir fakirlik içinde yaşamasına izin verir?Neden o kıza yardım etmek için bir şeyler yapmaz?”

Tam bu sırada, kalbinin derinliklerinden kopup gelen bir ses ruhunu titretti:

“Yaptı! Seni yarattı ve bir kısmını muhtaçlara dağıtman için sana zenginlik verdi!”

(Murat Çiftkaya, Gülümseyen Öyküler)

CUMANIZ MÜBAREK OLA…

posted by suveyda @ Permalink ¤12:07 AM  
3 Comments:
  • At 11:03 AM, Anonymous Anonymous said…

    S.a süveydam...
    Ben seni çoooookkkkkkk özledim...
    Hayırlı bir günde sesimi duyurayım istedim...
    Yüce Mevlam hayırlar kolaylıklar nasibetsin... Cümle dualarımızı hayırlısıyla kabul etsin.
    Yusufellerinden selamlar ve saygılar...

     
  • At 3:43 PM, Blogger suveyda said…

    a.s rukalim.
    duygularımız karşılıklı demek ki.
    özleyeni bende çok özledim.
    bu aralar arayı açtın biraz ama gönüllerimiz bir olsun.
    yusuf ellerine benden de selamlar.
    unutmak günahtır ikimizde biliyoruz.

     
  • At 8:45 AM, Blogger suveyda said…

    maşallah kaf-nun:)

    davul gibi şişecen uyumaktan:)

    kıskanmadım değil yani.

     
Post a Comment
<< Home
 
 

about me
gelirsin gidersin dostumsun, gelmezsin gitmezsin neyimsin
Udah Lewat
Archives
Dua
Allah’ım, Sana tutunuyorum, Kimsenin yere atmasına izin verme beni. (Sadi)
Martı

“Yaşamak için ne çok sebep var,” diye düşünüyor uçmanın anlamına vardıkça. Kabiliyetlerinin sınırlarını aşmak, onu yaşatan en büyük sebep. Onun için balıkçı teknelerinin etrafında o rutin, sıkıcı dönüp dolaşmadan başka sebepler de var yaşamak için. Cehaletimizi kırabiliriz. Becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekâmızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi hür olabiliriz!

Böyledir

Başkasını kıran, inciten bir insanın kendisi de bundan mutlaka yara alır.Kötülüğün oku mutlaka geri döner

Budur

Ne gökte, ne denizde, ne dağların içinde, ne de ormanların kuytu bir köşesinde, hiçbir yer yoktur ki, insan yaptığı fenalıktan, karşılığını görmeden, kurtulup sıyrılabilsin

Arkadaşlar
Designed-By

Visit Me Klik It
Credite
15n41n1