hayırlı cumalar süveyda
çivi kulanılmadan nasıl durmus ki dimi ilginç yawalt alta üst üste tahtalar

 

hayırlı cumalar
Merak ettim doğrusu anlattığın camiyi.İnşallah bir gün görmek kısmet olur.Özellikle o ahşap kapıdaki ince işçiliğe hayran kaldım...

 

Bugün Cuma
Hayırlı bir gün
Hayırlı bir günde hayırlı bir iş yapıp çok güzel ve ilginç sanat harikası bir tarihi eseri tanıtmışsınız tebrik ederim
Gününüz mübarek olsun yarınlarınız sağlık ve sadetlerle dolsun

 

Bugün Cuma
Hayırlı bir gün
Hayırlı bir günde hayırlı bir iş yapıp çok güzel ve ilginç sanat harikası bir tarihi eseri tanıtmışsınız tebrik ederim
Gününüz mübarek olsun yarınlarınız sağlık ve saadelerle dolsun

 

Bonuslu bir yazı oldu ya neyse Cumanın bereketine sayalım

 

Hayırlı cumalar Suveyda,

Atalarımızın sanatına hayran olmamak elde değil.Batılılar taşı yontup heykel yapmak suretiyle "şekil" vermişler fakat bizim atalarımız taşa, tahtaya ve toprağa hem şekil, hem de ruh vermişler. Sanatlarına inançlarını ve duygularını da katmışlar. Onun için tahtalar ele, taşlar başbaşa vererek camiler, mescitler, kümbetler, kemerler, köprüler meydana getirmişler,yıllara meydan okuyarak ayakta dimdik durmaktadırlar. Bugün neden böyle eserler meydana gelmiyor diye düşünürken, sanatçılarımızdaki bu ruh eksikliğini görüyoruz.
Ruhsuz sanatçıdan ruhlu bir sanat meydana gelmiyor.
Atalarımızı rahmetle anıyor, onların şefaatine mazhar olmayı diliyoruz.

 

kapıyı görünce aklıma "sabır" kelimesi geliyor. fakat dürüst olmak gerekirse bu kapıda ruh göremiyorum.
ilginç bir not restorasyon yapınca yüzyıllardır solmayan süslemeler kararmaya başlamış.

 

kayhan,
sanada kayhan,
ben şöyle düşündüm kayhan, sanki öylede duruyor gibi.şimdi ellerini kaldırıyorsun yukarı doğru.birbirlerine kenetliyorsun.işte şekil bu.
bence:)



berra,
şimdi "gezen mi çok bilir, okuyan mı çok bilir" tartışmasına meyil vermeden diyebilirim ki,bende görmedim, herşeyi görmek mümkünde olmuyor ama bilmek güzel berracım.
umarım bir gün yerinde görme şansınada erişiriz.




mehmet bey,
görünce çok beğendim bende.burda kalıcı olmasını istedim.
bide üzüm üzüme baka baka kararır, olsun bonuslu:))



gönül pınarı,
sanırım geçenlerde idi.dünyayı gezen bir yazar vardı.dünyada pek çok yer gezmiş, görmüş hem kültürlerini inceliyor hem de dünya da tanıtım ve eleştiri yapıyordu.ismini hatırlamayadım şimdi.istanbula ikinci gelişiydi.istanbula hayran kalıp şöyle diyordu: "istanbulda yapılar, eski sanat eserleri muhteşem, hayran kalmamak elde değil, bunların en iyi şekilde korunması lazım.bir yandan teknoloji bütün hızıyla gelişirken, bu kültür öldürürülmemeli"
haklıydı adamcağız.onun gördüğünü bizde görebilmeliyiz.ki gördüklerimiz sadece yapı değil, bir ömür izleri var üzerinde.




masuda,
sabırı çağrıştırması güzel masuda.
beklemek, sabırla içinden açılmasını istemek olabilir mi?
hatta ödüllü bir resim vardı böyle, içerden açılmadığı sürece dışardan giremeyeceğimiz şeklinde yorumlanan.onu aklıma getirdin sende.
kararma konusuda çok ilginç demi.belkide restorasyona gerekmiyordur.böyle de kendini koruyabiliyordur.

benim için bazı durumlarda hissetmek bilmekten geçiyor.demek sen farklı hissedebiliyon masuda.

 

merhaba suveyda, cok tatli bir blogun var , bu yaziyi gundeme getirdigin icin tesekkurler, boyle guzel eserlerimizi bu vesileyle ogreniyoruz... haberi yapan gazetecinin de eline saglik...

 

baharcığım hoşgeldin.
teşekkür ederim güzel iltifatın için:)
senin bloğunuda ben görmüştüm, okumuştum, seninde pek aşağı kalır yanın yok ama:)
her zaman beklerim.