Friday, February 01, 2008
HAYIRLI CUMALAR

Öğrendim ki yaşamak, acının ölçüsünden geçerken , rahmet yağmurlarında ıslanmaktı.

Allah’ım imtihan yollarında yürürken ruhunun üstünde şemsiyelerle gezinenlerden ve rahmetinden ümit kesenlerden olmaktan Sana sığınırım…

Seyyah’dan


CUMANIZ MÜBAREK OLSUN…

Labels:

posted by suveyda @ Permalink ¤10:44 AM  
4 Comments:

  • At 10:10 PM, Anonymous Anonymous said…

    Bence Seyyah sadece acı görmüş;
    imtihan acıda da tatlıda da onu bilmek!
    her nedense hastanelerde ve mezarlıklarda onu anan o kadar çokki!
    zor olan kolayda bilmek gibi??
    Musanın kavmi gibi olmamak gerek!
    Derler ya onun için mezarlık ziyareti gerek?
    Bu arada hayırlı yıllar

     

  • At 1:23 PM, Blogger suveyda said…

    insanı olgunlaştıran acılar değil midir hilalim.
    ki bencede öyledir.Farkındalık duygumuzun en çok o zaman diliminde geliştiğini düşünüyorum.
    ama dediğin gibi düştüğümüz en büyük yanlışlık, güzel zamanlarımızda , mutlu anlarımızda yani kolaylıklarda unutmak.gafletimiz bu olsa gerek.
    inş her daim ananlardan ve unutmayanlardan oluruz.
    hayırlı yılarda ne ola şimdi hilalim :)

     

  • At 3:14 PM, Anonymous Anonymous said…

    Merhaba Abla;
    Ya sağ yanda sizin hayırlı cumaları görünce bende sizinle uzun zamandırsohbet etmemişdim ya onun için yazdım öle.Bu arada evet tabii en büyük insanlar en zor zamanlarda yetişir. Savaşlarda büyük keşifler ve büyük insanlar çıkar.Ama insanlar felakete genelde ülkeler gibi rehavete düştüklerinde girerler.Onun için bence en büyük zorluk rahatken zahmeti yeğlemek. ki o rahat rahmete inkılab etsin.

     

  • At 11:34 PM, Blogger suveyda said…

    hımmmm,
    anladım hilalcim şimdi.
    teşekkürler açıklaman için:)

     
Post a Comment
<< Home
 
 

about me
gelirsin gidersin dostumsun, gelmezsin gitmezsin neyimsin
Udah Lewat
Archives
Dua
Allah’ım, Sana tutunuyorum, Kimsenin yere atmasına izin verme beni. (Sadi)
Martı

“Yaşamak için ne çok sebep var,” diye düşünüyor uçmanın anlamına vardıkça. Kabiliyetlerinin sınırlarını aşmak, onu yaşatan en büyük sebep. Onun için balıkçı teknelerinin etrafında o rutin, sıkıcı dönüp dolaşmadan başka sebepler de var yaşamak için. Cehaletimizi kırabiliriz. Becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekâmızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi hür olabiliriz!

Böyledir

Başkasını kıran, inciten bir insanın kendisi de bundan mutlaka yara alır.Kötülüğün oku mutlaka geri döner
Budur

Ne gökte, ne denizde, ne dağların içinde, ne de ormanların kuytu bir köşesinde, hiçbir yer yoktur ki, insan yaptığı fenalıktan, karşılığını görmeden, kurtulup sıyrılabilsin
Arkadaşlar
Designed-By

Visit Me Klik It
Credite
15n41n1