Umutlarım vardı, hayallerim, evlatlarım, torunlarım, Sığınacak evim vardı, pişirdiğim aşım, Dumanı tüten hanem vardı, ellerimi ısıttığım sobam vardı, Rüzgardan sakındığım bahçem vardı, çiçeklerim, güllerim, Şimdi herşey uzakta bana bu kadar yakınken, Şimdi hepsi bir koca taş altında... Ne dumanım tüter, ne çorbam pişer, Bana kalansa gözümden akıttığım bir kaç damla yaş, İçimde sızı, başımda ak düşen saçlarım, Ve ALLAH beterinden korusun... ALLAH BİRDAHA YAŞATMASIN.(amin) düzce:hatırladığımız son yıldönümü depremi ol. |
