süveyda..nedendir bilinmez şimdi senin yazıyı okuduktan sonra aklıma geldi.
bugünlerde ben de bu osmanlı tarihi işine takmış durumdayım.
1579 sokullu mehmet paşa'nın öldüğü yıldan itibren başladım.
geçmişe karşı inanılmaz bir merak oluşmuş.
baksana bir yakarış ta bile nasıl mana edebiyat ve düzen var..
ama sanki eski olan herşey bana düzeyli gibi geliyor ?

 

İkinci Murad'ı bu vesileyle rahmetle analım.Fatihalar O'nlara olsun...
Bloguma beklerim.

 

Blogumun linkinde hata oluşmuş.Tekrar deniyorum.Ne de olsa acemiyim. :-)

 

baver,
evet demiştin sanırım bir ara bir yazında osmanlı tarihiyle ilgileneceğini.başlamana sevindim.umarım bizlerlede arada paylaşırsın.Osmanlının gerilemesine, duraklamsına zemin hazırlayan bir olaydan başlaman niyeki acaba?
Osmanlı devleti bir deniz gibi, dal dalabildiğin kadar.sanat,ekonomi, siyaset vs vs herşey.
Ki sanat ve saltanat hep iç içe olmuştur.Okul yıllarında hep okurduk ya önce padişahın savaşları anlatılır sonra sanatı.şairliği, yazarlığı, müziği, yakarışları, gazelleri, kasideleri vs vs.
ama bunuda yetiştirilme tarzına bağlamak gerekir sanırım.Dört yaşından itibaren bir kaç dille, müzikle, edebiyatla iç içe yetiştiriliyorlardı.
işin ilginç tarafı da dünyada sanırım böyle devlet yetkilileri yok.Okuduğumuz yabancı tarihlerde hep savaşlarından , katlettikleri insanlardan, vahşetlerinden sözedilir.bizim padişahlarımız hem yönetici hem de sanatçıydı.
bişey daha öğrendim.kültür-sanat faaliyetlerinin bir sisteme oturması, II. Murad devrinde hız kazanmış.böyle yakarışların nasıl çıktığı da az çok belli oluyor.
hem düzey var dediğin gibi hemde mana içinde mana.içleri hep dolu hep dolu.öylesine söylenilmiş laf yok.



el-veda,
ALLAH razı olsun.
bende diyorum bu link ne, nereye giidyorum, bu yolda bir hata var:)
tamam oldu şimdi.gelecem inş.
hayırlı uğurlu olsun bu arada.
bloglar alemi çoktandır sizi bekliyordu:)