“Günün birinde altın bir topu olan güzel bir prenses vardı.O yedi kız kardeşi ve kral olan babasıyla bir sarayda yaşardı.O her gün sarayın bahçesinde top ile oynardı.Bahçenin sonunda karanlık ve derin bir göl vardı.Hava ısındığı zaman prenses gölün etrafında oynamayı severdi.Malesef o bir gün altın topunu suya düşürdü.O çok mutsuzdu ve çimenlerin üzerine oturdu ağlamaya başladı.”
Eski defterlerimin arasında buldum bu hikayenin yazıldığı küçük bir kağıdı.Çocuklardan biri yazmış olmalı, bende saklamışım.İlk defa bir hikayenin sonunu merak etmiyorum.Prenses orada oturup hep ağlasın.
Labels: bazı hikayelerin sonu olmasa hani |
