biraz huzur, biraz sessizlik, bi parça sakinlik, biraz hayal, en çok da umut. Oturalım mı şöyle az sessiz sedasız, belki de arada konuşuruz.Sen bana birşey sorarsın, ben gözlerimle cevap veririm.Senin ne soracağını bilirim, ben cevap veririm, sen sormadan.Ben sorarım, zaten ne diyeceğini bilirim, ama yine de sorarım.Böyle konuşuruz işte.Anlaşmamız şart değil.Anlamak yeterli. Bir ormana gireriz.Ağaçların arasında dolaşırız.Belki de bir bahçeye.Taze sebzelerden yeriz.Dalından meyve kopartırız.Ne güzel şeyler yeriz biz böyle, ne güzel gezeriz. Uzak tepelere bakarız.Bakabildiğimiz kadar uzaklara.Ulaşabildiğimiz kadar.İlk karı biz görürüz.Beyazla ilk biz buluşuruz.Sana gösteririm belki de ilk.Baş parmağımla işaret ederim sana.Ki zaten gözlerin, gözlerimin baktığı yerdedir. Güneşin batışına şahit oluruz.Akşam kızıllığı çökünce baktığımız yerlere görürüz ki aynı zamanda eksik değildir tebessümümüz.İşte budur zaten beklediğimiz.Tek yapmak istediğimiz. Diyorum ya sana, anlaşmamız şart değil.Anlamak yeterli. Sen kim misin? Bilmem. Ne farkeder ki? Anlamak yeterli.
Labels: gezelim |
bi yerde bir teşekkür mesajı aradım.fakat bulamadım.hani bu yazında bu resimlerde kardeşiminde emeği var diye bir dipnot düşülebilirdi.onun için şimdi telif hakkını istiyorum.ve bu resimleri geri çekiyorum.düello ilan ettim sana .yeri sen belirle.