Tuesday, October 03, 2006
Bu Ne Yaman AYRILIK
“Cenazenin geldiği gün ,balayımızdan döndüğümüz gündü.”

…kaybetmişti kocasını.Daha iki yıllık yuvaları vardı.Şimdi her şey gözünün önünden geçiyor, şimdi her şey acı veriyor, bir bıçak saplanırcasına yanıyordu yüreği…

Telefonda sordum, kaybettik kocanı dediler.Telefon elimde , ben aynı yerde, kalbimse yerinden çıkacak gibiydi.Zamanın durduğunu sanmak kadar yanılgı olmuştun artık sen.Elimi uzatsam tutmayacaktın artık boşlukta sallanacaktı artık parmaklarım, bana bakmayacaktın , benimle konuşmayacaktın,sorularım hep cevapsız , cümlelerim hep eksik, gereksiz yerlerde ünlemlerim olacaktı.çoğu cümleme virgül değil artık nokta koşacaktı.Uzun cümlelerim yok artık, bir ah kısalığında feryatlarım olacaktı.

İsyanım yok! İsyanım yok!
Yapamam, haykıramam, bağıramam.Kabullenmem lazım.İşte benide yakan bu ya.Aklım kabul et dese kalbim hayır diyor avazı çıktığı kadar.Yok olmuyor başaramıyorum.Başarmalıyım ama.Bu ne kördüğüm bu ne yaman bir zaman.

Unutmak mı ?
Asla !
Zaman olacak düşeceksin aklıma, yüzümde kah bir tebessüm , kah bir gözyaşı.
Ve bir zaman gelecek bu acıyı taşımak o kadar ağır gelmeyecek.
Ne zaman gelecek , ne zaman ?

Aç desem açmazsın gözlerini.Senle gelmek istesem, gelemem biliyorum.Alışıyorum yokluğuna, deniyorum , çabalıyorum, alışmaya çalışıyorum.
Her şeye alışırım da nasıl unutacam benden gidişinin en mutlu güne denk gelmesine, nasıl unutacam ölüm gününün balayımızdan döndüğümüz gün olmasına…
Ah bir bilseydin seni ne çok özlüyorum…

{ ALLAH yardımcın olsun.Derdi veren , dermanınıda verir
.Keşke elimden gelen bir şey olsaydı keşke…}
posted by suveyda @ Permalink ¤10:15 AM  
0 Comments:
Post a Comment
<< Home
 
 

about me
gelirsin gidersin dostumsun, gelmezsin gitmezsin neyimsin
Udah Lewat
Archives
Dua
Allah’ım, Sana tutunuyorum, Kimsenin yere atmasına izin verme beni. (Sadi)
Martı

“Yaşamak için ne çok sebep var,” diye düşünüyor uçmanın anlamına vardıkça. Kabiliyetlerinin sınırlarını aşmak, onu yaşatan en büyük sebep. Onun için balıkçı teknelerinin etrafında o rutin, sıkıcı dönüp dolaşmadan başka sebepler de var yaşamak için. Cehaletimizi kırabiliriz. Becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekâmızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi hür olabiliriz!

Böyledir

Başkasını kıran, inciten bir insanın kendisi de bundan mutlaka yara alır.Kötülüğün oku mutlaka geri döner

Budur

Ne gökte, ne denizde, ne dağların içinde, ne de ormanların kuytu bir köşesinde, hiçbir yer yoktur ki, insan yaptığı fenalıktan, karşılığını görmeden, kurtulup sıyrılabilsin

Arkadaşlar
Designed-By

Visit Me Klik It
Credite
15n41n1