Doğrusunu söyleyip foyamızı açığamı verelim yanii:))

 

sessiz, durgun duruş, hep gibi. (:

 

Bu suale en açık yüreklilikle ve dürüstçe cevap verebileceğimi düşünerek yazmaya karar verdim. Belki zor bir sual ama, cevabı kolay bence.
Öncelikle önleyici tedbirlerimi her zaman alırım. Yani öfkelenmemeye çalışırım. Çok defa da bunu başarırım. Ama " velev ki öfkelendim". İşte o zaman da sabır siperine sığınırım. Öfkem sabır katsayısını aşacak kadar kabarırsa, bu defa da tövbe istiğfar eder, sonra da öfke ortamından uzaklaşırım. Yürüyüşe çıkarım. Yürümek, öfkeyi yenmek için en güzel metoddur. Her adımda öfke kabarcıkları ayaklarımın altında ezilir ve zamanla yok olur.
Başka da yaşacak bir şey kalmaz zaten.

 

http://www.kayhanovic.com/yazi/format-atmak

( : cevabı burada saklı

 

Cevaplıyoruum:Başkalarının öfkelendiğinde ki tavırlarını görüdüğümde onların nahoşluğu bana öz eleştiri yaptırıp kendime getiriyo.Acaba diyorum bendemi bukadar çirkinleşiyorum.Ama hakkımı yemiyeyim sabredebiliyorum.Çok fazla pişmanlıgım yok aslında.Dilerim bundan sonrada olmaz.SERTHEDİYE

 

mehmet bey,
e yani, ne olacaktı ya:))



zifiri,
sessiz kalmak karşı taraf için daha büyük ceza olsa gerek.Ama çok sinirlenince insan sessiz duramıyor ki.Ateş çıkıyor beyninden o bile ses yapıyor:))





gönül pınarı,
o ortamdan uzaklaşmayı tavsiye ediyorsunuz yani.
sabredebiliyorsanız ne güzel.





kayhan,

her baba yiğidin harcı değil böyle pahallı sinirler kayhan:)
sakız fiyatına olsada bende yapabilsem:)




hediye,
olmaz inş hediyem.
ama o görüntüyü görebilmek ve o nahoşluğu anlamak özel bir yetenek olsa gerek.buda ancak sende olur:)heleki o çalışma ortamında.benden bir yıldız sana:)
o konuştuğumuz hadisi buldum, bu olsa gerek.

“öfkelendiğinizde ayaktaysanız oturun, oturuyorsanız yan üzerinize yatın, veyahut kalkıp abdest alın”



ne güzel ya, siz ne sabırlı insanlarsınız böyle.utandım valla kendimden:)

 

merabalar.ben çok sinirlenince susmayı denerim.susup bir köşede olayın biraz daha sakin bir hale gelmesini beklerim.tabi susamadığım anlar mutlaka olmuştur.o anı düşünmek bile istemiyorum.ama ben çok sinirli bir insan sayılmam.çoğu zaman olay nahoş bir duruma gelmesin diye önemsememeya çalışırım.tabi sinirlenince beyninden ateş çıkanlarda yok değil.eeeeeee gelelim abla sana.sen kendini ne zaman anlatacan.aslında beni sen seni de ben anlatmalıyım.nede olsa aynı evi paylaşıyoruz.bizi birbirimizden başka daha iyi bilen olmaz.

 

Hmmm...
Öyle anlaşılıyorki Selma sende çok sırlar var...
Bir konuşsan yer yerinden oynar herhalde...
Ablan kadrini ve kıymetini bilmeli...
Ve sana sus payını iyi vermeli:)...

 

selma,
selma hanım biliyoruz çok sinirli olmadığını ama sen bana lafmı çarpıtıyon, ne oluyoz:)
boşverrrr anlatmaya değmez:)




mehmet bey,
mehmet bey, selma konuşursa kendi yeride oynar.konuşamaz:)
kadrini biliyoruz:)