ŞEHİDİMİZ VAR EY ŞEHRİM

Hakkari, Şemdinli, Aktütün Jandarma Karakolu Şehidi Muhammed Aydemir

Yaş 21.
Evli.
Bir kızı ve hiç görmediği kırk günlük bebeğiyle bir şehit babası o.
Artvin’in gururu.

Acı bu sefer buraya da düştü.Bu şehri de Artvin’i de yaktı.

Kızgınız, kırgınız, hüzünlüyüz,gururluyuz ama en çok acı duruyor şehrin üstünde çöreklenmiş.On yedi ocağa düşen acıdan birisi de tam buraya düştü.

Şunu bir kez daha anladım ki; acı ne kadar yakınlaşırsa, mekan, mesafe olarak ne kadar yakınımıza gelirse o kadar yanıyormuşuz.Ateş nasıl da düştüğü yeri yakıyormuş.Bunu bu kadar bile bile, anlayamıyormuşuz, anlayamıyormuşum.

Gururumuz acımızı geçer mi bilmiyorum.Üzgünüz tek kelimeyle.Bu şehirde kime dokunsanız ağlayacak durumda.Gözlerimiz bugünlerde nemli.Yanaklarımız al al.Kalbimiz sadece bir ev için atıyor.

İlk defa bir şehit cenazesinde bulunuyorum.İlk defa bu acı ve gurur bu kadar yakınımda ve ilk defa bu kadar gerçeğe yakınım.

Az biraz dokunmayın.Az biraz şöyle duralım.Konuşmadan, isimlerimizle seslenmeden, yürümeden, koşmadan, hiç yerimizden kımıldamadan.Gözlerimiz bu kadar çok şey anlatırken az cümlesiz duralım.Kelimeler gelmeyin biraz ne olur?

Acı o kadar büyükki.Hüzün boyumuzu aştı geçti.Boynumuza taktığın gurur olmasa hiç taşıyamayacağız bu yükü.Hoca da böyle demişti sahi.Eğer şehit anne, şehit baba ve şehit eşi olma gururu olmasa bu acının azalmayacağını demişti daha dün kalabalıklarının önünde.

Annesi, babası, kızkardeşi, karısı, kızı, hiç görmediği daha kırk günlük oğlu.Herşey gözümün önünde.Gözümü kapatıyorum o, açıyorum o.Hep aynı sahne.Geçecek elbet, geçecek.Nasıl yaparlar, ne ederler, nasıl alışırlar?Geçecek değil mi?

Hakkını helal et şehidimiz.
Haklarınızı helal edin şehitlerimiz.

Bu şehir seninle gurur duyuyor Muhammed Aydemir.Bu vatan sizlerle gurur duyuyor.

Mekanlarınız cennet olsun…

Allah ailesine sabır versin...

Şimdi hüzün zamanı.

Şehitten kalan son papatya ile sabır zamanı.