YAYLAYA GİDELİM Mİ?

Gittik bile.

Manzaramızın çoğunluğunu yol kenarında akan dereler oluşturuyor.Su sesi eşliğinde bir yolculuk.Bu kulaklar daha ne duymak ister ki...

Yol üstünde kısa bir mola.Balık alalım, yeriz.Ordan bir ses.

Suveyda:Ben yemem.

Başka bir yerden bir ses "senin yerine de ben yerim"

Suveyda: Aman eksik kalma

Suveyda:Şunları şimdi geri dökmek vardı ama neyse.Sesli düşünüyorum sadece:)

Laf aramızda pek hoş kokmuyor burası.Bilirsiniz işte sizde balık çiftliklerindeki bu kokuyu.

Yavru balıklar ne yazık ki sizin de akıbetiniz bir midede son bulacak.Çok üzgünüm.Ama emin olunki bu mide benim midem olmayacak.Çok mutluyum:)

Burda ıslanmak güzeldi.Tabi sinsi sinsi yaklaşıp ıslatmak daha bir güzeldi:)

Şimdi bu taşın tam üstünde duruyorsunuz.Şekil a işte.Aşağıda derede amcanız balık varmı diye bakınıyor, serinliyor vs vs.Başını eğmiş suyun içine bakıyor.İşte tam bu sırada arkanızda sakladığınız taşı suyun içine sallıyorsunuz.İşte o kaçış yok mu, insanı gülmekten öldürebilir:)Özürdilerim amca, hiç pişman değilim:)

Ahh gene bir dere.Burda bir vukuat yok.Dinleniyoruz sadece, ya da yemek yiyoruz.

Bir an düşeceğimi sanıp irkildim.Sanmamışım, arkamdan itiklenip çekildim:)

Hızlıca geçiyoruz şurdannnnnnnnn

Burayı da geçelim lütfen,

Sanırım yaklaşıyoruz,

Burayı da döndük mü tamamdır.

İşte geldik...

Yayla resimleri sonra, az dinlenelim burda.

Blogger kur çadırı burda, çadırın yoksa yerleş evlerden birine.Her kapının arkasından gülen bir yüz çıkacaktır emin ol.